نحوه شکایت برگرداندن هدایای دوران عقد

موسسه حقوقی بین المللی بهروش راه امید با داشتن وکلای متخصص در موضوعات مختلف و با تخصوصی کردن پرونده های حقوقی ،کیفری و خوانده سعی در هر چه بهتر و سریع تر انجام دادن کار حقوقی شما عزیزان را دارد.

حسن ما در تخصصی بودن ماست

 هرگاه نامزدی به هم بخورد ، هدایای که بین نامزدها مبادله شده است باید پس داده شود . مانند این که در دوران نامزدی طرفین برای یکدیگر کفش و لباس و طلا خریده اند و به هم هدیه داده اند . این هدایا به امید به نتیجه رسیدن نامزدی ووقوع عقد نکاح بوده است .

پس با برهم خوردن نامزدی ، این هدایا نیز باید برگشت داده شود . بنابراین باید بر آن بود که این هدایا نیزباید برگشت داده شود . بنابراین باید برآن بود که اینهدایا از عنوان اصلی خود که همانا هدیه که نوعی از هبه است وموجب تملیک می شود، تبعیت نمی کند . چه اصلی از دادن هدایا ، نکاح بوده است که آن واقع نشده است ، پس قصد دهنده هدیه تملیک نبوده است و تملیک موکول به نکاح بوده است .

این حکم ، شامل هدایایی هم می شود که ابوین نامزدها یادیگر اشخاص به نامزدها داده باشند . حتی شامل هدایای می شود که اشخاص به نامزدها داده باشند . حتی شامل هدایایی می شود که که اشخاص به پدر و مادر نامزدها و بستگان آنان داده باشند.

برای مشاوره حضوری با وکیل در کرج همین الان نوبت بگیرید

صدر ماده ۱۰۳۷ ق.م می گوید : هریک از نامزدها می تواند در صورت به هم خوردن وصلت منظور ، هدایای را که به طرف دیگر یا ابوین او برای وصلت منظور داده است مطالبه کند…))

دراین ماده ( به هم خوردن وصلت منظور ) را باید به معنی به هم خوردن نامزدی دانست نه این که عقد نکاح منعقد شده و سپس به هم خورده باشد چه ، از نظر فصل بندی مطالب قانون مدنی ، ماده ۱۰۳۷ در مبحث خواستگاری واقع شده است و بنا به صراحت ماده ۱۰۳۵ وعده ازدواج ( خواستگاری ) ایجاد علقه زوجیت نمی کند. افزون براین از ماده نامبرده دانسته می شود که باز گرداندن هدایا ، موکول به مطالبه آن ها از سوی اهدا کننده است .

((هدایا)) را باید به معنی اعم از مال دانست . زیرا دردوران نامزدی ، هریک از طرفین سعی می کند آن چه را که جلب توجه نامزد دیگر را می کند ، به او اهدا کند . پس ممکن است عکس خود را به نامزد دیگر بدهد یا اگر خط خوش دارد قطعاتی را بنویسد و به او هدیه کند

. حتی ممکن است بین آنان نامه نگاری شود . عنوان استرداد هدایا شامل همه این موارد می شود . اگر چه می توان گفت درباره نامه های خصوصی ، نامه ای که یکی از نامزدها دریافت کرده است ، نظر به این که جنبه هایی از زندگی خصوصی دریافت کننده نامه در آن آمده است و خطاب به او نوشته شده است ، متعلق به اوست.

با وجود این ، حق نویسنده نامه که جملات را خلق کرده است و آن هارا به هم پیوند داده است واز مجموع آن ها نیات و مقاصد و آرمان های خود را برای ازدواج با مخاطب خود بیا داشته است برحق دریافت کننده نامه بی مورد است و هم خاطرات سوخته و حرمان را زنده می کند و هم آفتی برای خواستگاری و ازدواج بعدی است .

درباره آن قسمت از هدایا که شامل اموال می شود ، باید دانست که مال ، هرگاه از اعیانی باشد که عینا مصرف و یا خودش را نابود می شود ، مطالبه آن یا قیمت آن دور از شان و شخصیت مطالبه کننده است . مانند این که شیرینی یا میوه و یا گل را که او به خانه نامزد خویش برده است ، اینک که نامزدی به هم خورده است ، مطالبه کند.

ذیل ماده ۱۰۳۷ ق. م می گوید (( … اگر عین هدایا موجود نباشد ، مستحق قیمت هدایایی خواهد بود که عادتا نگاه داشته می شود ، مگر این که آن هدایا ، بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد.

بخش اول این مقرره ، به همان هدایایی اشاره می کند که با مصرف نخستین نابود می شود و یا خودش از بین می رود و از آن ها ، سخن گفتیم . استثنای متصل در ماده ، مربوط به هدایایی است که دوام دارد مانند کفش و لباس و طلا . درمورد این هدایا گیرنده هدیه باید آن ها رابه دهنده هدیه باز گرداند و هرگاه بدون این که تقصیری از او سر زده باشد ، آن هدایا از بین رفته باشد ، تکلیفی به خرید آن ها و دادن به هدیه دهنده ندارد.

تقصیر اعم از تعدی و تفریط است . تعدی یعنی تجاوز از حدود متعارف برای رفتار در مورد شخص یا مال است.

در دوران بقای نامزدی ، نامزد دریافت کننده هدیه آن را در جای محفوظ قرار می دهد و دایم مراقب آن است و آن را به منزله یادگاری از بهترین دوران زندگی خود( آغاز آشنایی با نامزد دیگر ) می داند. پس در این دوران نه انتظار تعدی از او می رود ونه انتظار تفریط. با اعلام بر هم خوردن نامزدی است که نامزد دریافت کننده هدایا ،مکلف است در اولین زمان ، هدایای را که نزد او هنوز هم باقی است واز بین نرفته است به نامزد اهداکننده برگرداند . چرا که دیگر ، موجبی برای باقی ماندن آن ها نزد او نیست:

نامزدی به هم خورده است و هدایا به مناسبت نامزدی وبه امید وقوع ازدواج داده شده بود.

در این هنگام است که می توان انتظار داشت نامزد دریافت کننده هدایا در یک وضعیت ناگهانی ، عدم تعادل به او دست دهد و آن هدایا را نابود کند و برای پس دادن آن ها متعذر به حکم استثنایی ماده شود در آن بخش که می گوید : مگر این که آن هدایا ،بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد.