نکات حقوقی زمین

رتباط با گروه وکلای راه امید

اخذ مشاوره تلفنی و حضوری

قبول وکالت پرونده های کیفری-حقوقی-خانواده

پرسش:

یکی از ورثه از اداره ثبت اسناد و املاک محل وقوع ملک در مورد ملکی که جریان ثبتی آن خاتمه یافته، تقاضای افراز کرده است. تصمیم واحد ثبتی در مورد رد درخواست به ‌طرفین ابلاغ واقعی و قطعی شده و متقاضی اولیه از دادگاه عمومی تقاضای صدور دستور فروش ملک را نموده است. در جلسه دادرسی یکی از ورثه مدعی مالکیت به استناد سند عادی شده است. با توجه به این که بین ورثه محجوری وجود ندارد، آیا دادگاه باید به ادعای مالکیت رسیدگی کند؟

پاسخ: ‌

ادعای مالکیت یکی از خواندگان به استناد سند عادی در این مرحله با توجه به خواسته خواهان و ماده ۲۲ قانون ثبت قابلیت استماع ندارد و دادگاه باید دستور فروش ملک را مطابق ماده ۴ قانون افراز املاک مشاعی مصوب ۱۳۵۷ صادر نماید.

پرسش:

‌در صورتی ‌‌که خوانده به سند عادی مورد استناد خواهان ادعای انکار و تردید نماید، آیا با گواهی یک گواه و سوگند خواهان اصالت سند ثابت می‌‌شود یا این که مطابق ماده ۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی باید قرار ابطال دادخواست صادر شود؟

پاسخ:

‌چـنـانـچـه خـواهـان بـرای اثـبـات اصالت سند به گواهی یک نفر استناد نموده باشد، موضوع منصرف از ماده ۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی است و خواهان براساس جزء دوم از بند (ب) ماده ۲۳۰ همان قانون می‌تواند با اتیان سوگند اصالت سند را ثابت کند.