وکیل حرفه ایی ارث درکرج

 

موسسه حقوقی بین المللی بهروش راه امید با داشتن وکیل حرفه ایی ارث در موضوعات

مختلف و با تخصوصی کردن پرونده های حقوقی ،کیفری و خوانده سعی در هر چه بهتر و

سریع تر انجام دادن کار حقوقی شما عزیزان را دارد.

حسن ما در تخصصی بودن ماست

از ارث و میراث چه می دانید ؟

 ارث به مدتی طولانی نقش اساسی در جوامع بشری داشته است و مجموعه قوانین

انتقال ارث در جوامع مختلف متفاوت و در طول زمان تغییرات بسیاری کرده است .

 

سهم ارث زن پس از فوت شوهر

ارث از حقوق مالی و اقتصادی است که زن در مواقعی از مرد کمتر یا حتی نصف

بهره مند می شود و شاید این امر دلیلی جز این که مدیریت و خرج و مخارج زندگی

برعهده مرد بوده و جایی برای پس انداز شخصی باقی نمی ماند، نداشته باشد،

البته همیشه این گونه نیست؛ در جایی نیز ممکن است زن به طور مساوی با مرد

ارث برده یا حتی در مقاطعی از مرد صاحب ارث بیشتری شود. در این نوشتار به

بحث ارث پرداخته و این که آگاهی کافی نسبت به قوانین و مقررات، چه بسا که

نصیب بیشتری را شامل حال زنان کرده که همان حق واقعی آنان است.

 ماده ۸۶۱ قانون مدنی موجبات ارث بردن از متوفی را ۲ امر بیان کرده است که

نسبت و سبب است. زن پس از آن که به عقد دائم مرد درآمد سببیت آن که همان

زوجیت است حاصل می شود، البته ماده ۸۶۴ بیان می دارد که (از جمله اشخاصی

که به موجب سبب ارث می برند هر یک از زوجین است که در حین فوت دیگری زنده باشد)

(زن نباید ممنوع از ارث باشد) ماده ۸۸۰ قانون مدنی قتل را از موانع ارث دانسته است،

یعنی اگر زن، شوهر را که مورث آن می باشد عمدا بکشد از ارث او ممنوع می شود.

قسمت دوم، شرط زنده بودن زن را هنگام فوت همسر بیان می دارد که اگر چنین

نباشد هیچ ارثی از بابت سهم زن به فرزندان و بستگان وی از مال شوهر تعلق نمی گیرد.

شرط عمومی بعدی برای ارث بردن زن که برای دیگر وراث باید رعایت شود ماده۹۴۱

قانون مدنی است که اعلام می دارد: «زن نباید ممنوع از ارث باشد.» ماده ۸۸۰

قانون مدنی قتل را از موانع ارث دانسته است، یعنی اگر زن، شوهر را که مورث

آن می باشد عمدا بکشد از ارث او ممنوع می شود.

دیگر محرومیت آن است که در ماده ۸۸۱ مکرر قانون مدنی آمده که کافر شدن زن

(همسر مسلمان) پیش از مرگ شوهر مسلمان خود است. در مقدار سهم ارث زن

از اموال همسرش ماده ۹۱۳ قانون مدنی می گوید: «هر یک از زوجین که زنده

باشند فرض خود را می برد و این فرض عبارت است نصف ترکه برای زوج و ربع

آن برای زوجه در صورتی که میت اولاد یا اولاد اولاد نداشته باشد و از ربع ترکه

برای زوج و ثمن آن برای زوجه، در صورتی که میت اولاد یا اولاد اولاد داشته باشد،

مابقی ترکه بر طبق مقررات بین سایر وراث تقسیم می شود.

پس می توان گفت که اگر شوهر در زمان فوت هیچ فرزندی چه از این زن و چه در

صورت ازدواج قبلی از زن قبلی نداشته باشد و همین طور نوه (اولاد اولاد) نیز

نداشته باشد، زن از اموال مرد یک چهارم ارث می برد ولی اگر این شرط محقق

نشود و مرد در هنگام مرگ فرزندی داشته باشد، زن یک هشتم از اموال مرد ارث می برد.

برای مشاوره حضوری رایگان با وکیل در کرج همین الان نوبت بگیرید

زن چه اموالی را به ارث می برد؟

دانستیم که زن به عنوان همسر متوفی مستحق یک چهارم یا یک هشتم از اموال مرد است.

حال این که چه مالی را می تواند به ارث ببرد بسیار مهم است، زیرا که در مقدار سهم

زن موثر است. در گذشته یعنی قبل از بهمن ۸۷ماده ۹۴۶ قانون مدنی چنین بیان می کرد

که زوجه فقط از اموال منقوله (از هر قبیل که باشد) و دوم از ابنیه و اشجار ارث می برد،

یعنی در این ماده هیچ حقی از اموال غیرمنقول که همان زمین (به طورمعمول) است

برای زن فرض نشده بود و به قول معروف فقط از هوایی یک چهارم یا یک هشتم ارث

می برد. اما این رای پس از ۷۰ سال در مجلس هشتم تغییر کرد و بدین صورت شد که

زوجه در صورت فرزنددار بودن زوج، یک هشتم از عین اموال منقول و یک هشتم از

قیمت اموال غیرمنقول اعم از عرصه و اعیان، ارث می برد. در صورتی که زوج هیچ

فرزندی نداشته باشد سهم زن یک چهارم از کلیه اموال است. در اینجا قیمت اموال

غیرمنقول اعم از عرصه (که در قبل نیز همین طور بوده) و نیز اعیان (که زمین است

و قبلا چنین نبود) به این ماده افزوده شد.

پس باید بعد از مرگ شوهر علاوه بر اموال منقول که تقسیم می شود، اموال

غیرمنقول قیمت گذاری شده و یک چهارم یا یک هشتم از این قیمت به زن داده شود.

نکته: اگر شوهر در زمان فوت هیچ فرزندی چه از این زن و چه در صورت ازدواج قبلی

نداشته باشد و همین طور نوه نیز نداشته باشد، زن از اموال مردیک چهارم ارث می برد

در مواقعی امکان دارد که ورثه دیگر متوفی از قیمت گذاری مال غیرمنقول امتناع بکنند،

ماده ۹۴۸قانون مدنی این امکان را به زن داده است که حق خود را از عین اموال استیفا

کند، پس وی می تواند در مرحله اول، ورثه را از طریق دادگاه اجبار به قیمت گذاری و

دریافت سهم خود کرده؛ در غیر این صورت و ادامه امتناع ورثه، براساس رویه قضایی

موجود، زن می تواند سهم مشاع خود را از عین یعنی خود زمین و خانه تملک کند.

اگر مردی دارای ۲ زن دائمی باشد، پس از فوت در صورت داشتن فرزند یک هشتم

اموالش بین زنان وی به صورت مساوی تقسیم می شود.

 ازدواج موقت بدون هیچ ارثی

همان طور که بیان شد شرط اصلی برای ارث بردن زن از همسرش وجود زوجیت

دائمی بین آنها است. از مفهوم ماده ۹۴۰ قانون مدنی که قید زوجیت دائمی را ذکر

کرده می توان چنین فهمید که در نکاح منقطه (متعه) هیچ ارثی برای زن راه ندارد؛

حتی زن مثل مورد نفقه که می توانست آن را در عقد شرط کند، دیگر نمی تواند

شرط توارث را در نکاح منقطع (موقت) بگنجاند و اگر چنین شود شرط باطل است.

 ارث بردن زن حتی در طلاق

اگر شوهر، زن خود را به صورت رجعی (طلاقی که به طور معمول انجام می یابد)

مطلقه کرده و در زمان عده فوت کند، زن از اموال شوهر ارث می برد ولی اگر فوت

شوهر بعد از انقضای مدت عده بوده یا طلاق بائن باشد یعنی طلاقی که قبل از

نزدیکی بوده یا طلاق زن یائسه، طلاق خلع و مبارات (مهرم حلال…. جونم آزاد)

یا همان سه طلاقه باشد، دیگر زن از مرد در صورت فوت هیچ ارثی نمی برد.

البته در ماده ۹۴۴همین قانون آمده که اگر شوهر در حال این که به مرضی مبتلا

است زن را طلاق دهد و در ظرف یک سال از تاریخ طلاق به علت همان مریضی

بمیرد، زن از او ارث می برد حتی اگر طلاق به صورت بائن باشد به شرط آن که

زن در طول این یک سال شوهر نکرده باشد.

ارث مرد چند زنه…؟

همان طور که می دانیم قانون به مرد این اجازه را داده است که تا ۴ زن را به عقد

دائم خود درآورد؛ پس هر یک از این ۴ زن در صورت وجود، از اموال شوهر ارث

می برند زیرا که عقد آنان دائمی و قانونی بوده است.

ماده ۹۴۲ قانون مدنی در این مورد می گوید: در صورت تعدد زوجات یک چهارم یا

یک هشتم ترکه که تعلق به زوجه دارد بین آنان بالسویه تقسیم می شود.

پس اگر مردی دارای ۲ زن دائمی باشد، پس از فوت در صورت داشتن فرزند یک

هشتم اموالش بین زنان وی به صورت مساوی تقسیم می شود.

در اینجا نکته ای حائز اهمیت است که وجود زن دوم با فرزند عملا از سهم زن اولی

که فرزندی ندارد از ۲ جهت باعث کاهش آن می شود، یکی آن که فرض آن را از

یک چهارم به یک هشتم کاهش داده و دیگر آن که این یک هشتم نیز نصف شده

است. مثلا مردی ۲ زن داشته که از زن اول بچه ای ندارد و از زن دوم ۲ دختر و 

۲ پسر دارد، پس از مرگ وی زن اول با آن که فرزندی از متوفی ندارد ولی به

علت وجود فرزندان دیگر از زن دوم مستحق نصف یک هشتم از اموال شوهر است.

 ارث بری فرزندان

به طور کلی براساس قانون باید رابطه ورثه با متوفی که در این مورد فرزندان هستند

به صورت پدری یا مادری یا پدر و مادری باشد. هر فرزندی که رابطه نسبی با میت

داشته باشد، از او ارث می برد، مثلا اگر شوهر فوت کند عملا چیزی به فرزند زن که

از مرد دیگر می باشد نمی رسد یا برعکس.

اگر مرد همسر دومی اختیار کند، همسر دوم برای فرزندان فقط زن پدر آنها بوده و

در صورت فوتش فقط فرزندان خود او و شوهرش به واسطه سببیتی که دارد، به

مقدار یک چهارم ارث می برد.همچنین در صورت به نام کردن اموال به اسم زن، اگر

مرد در قید حیات باشد، عملی است قانونی حتی اگر تمام اموال باشد و بعد از مرگ

وی کسی نمی تواند اعتراضی به مالکیت زن بکند.

اگر در خانه ای که از سوی شوهر متوفی برای زن وصیت شده از لحاظ قیمتی بیش

از یک سوم ترکه متوفی نباشد، وصیت صحیح است در غیر این صورت در مورد زیاده

از ثلث باید ورثه متوفی اجازه دهند.

ولی اگر مرد پس از مرگ و در وصیت نامه کند که خانه ای از آن زن شود موضوع

متفاوت است. قانون براساس ماده ۸۴۳به موصی (وصیت کننده) اجازه داده است

که فقط تا ثلث اموال را وصیت کند و اگر وصیت بیش از این مقدار باشد ورثه باید

اجازه دهند در غیر این صورت از مورد وصیت تا مقدار ثلث حذف می شود.

پس اگر در خانه ای که از سوی شوهر متوفی برای زن وصیت شده از لحاظ قیمتی

بیش از یک سوم ترکه متوفی نباشد، وصیت صحیح است در غیر این صورت در مورد

زیاده از ثلث باید ورثه متوفی اجازه دهند.

شرایط تقسیم ارث

بخوانید در این قسمت ریزه کاری های تقسیم ارث را از زبان یک متخصص دادگستری ،

همان طور که می دانید همه چیز برای تقسیم ارث روی اصول می باشد .

تعداد فوت شدگانی که هیچ وارثی ندارند و اموالشان در نهایت به نفع دولت ضبط

می شود، زیاد نیست. در ازای آن بیشتر فوت شدگان، ورثه ای عریض و طویل دارند

که وقتی اموال میانشان تقسیم می شود به هر کدام سهم ناچیزی می رسد. در

مقابل برخی نیز سهم الارث قابل توجهی دارند به طوری که با تقسیم ارث میان آنها

زندگی هر کدامشان از این رو به آن رو می شود.

در بین این دو گروه یعنی چه آنها که ارث اندکی از متوفی می برند و چه آنها که با

سهم الارث خود به رفاه می رسند، کسانی هستند که یا به دنبال تبانی برای بیشتر

سهم بردن هستند یا به دنبال حذف بقیه ورثه، اما قوانین ارث و سهم هر یک از افراد

از آن کاملا مشخص است و آن طور که اکبر عراقی، وکیل پایه یک دادگستری می گوید

هیچ فردی نمی تواند فرد دیگر را از رسیدن به ارث محروم کند، در حالی که اگر در

جایی در حق برخی افراد اجحاف شود راه محاکم دادگستری، طرح شکایت و تلاش

برای احقاق حقوق از دست رفته نیز برای آنها باز است.

با این که نحوه تقسیم ارث در قانون روشن است برخی ورثه برای تصاحب اموال به

نفع خود تلاش می کنند. در برخی خانواده ها نیز برادران سعی در حذف خواهران از

پروسه تقسیم ارث دارند و در بیشتر موارد موفق هم می شوند. اگر دختری چنین

وضعی پیدا کرد بهترین راه برای احقاق حقوقش چیست؟

موفقیت احتمالی برادران یا هر وارثی در تصرف بظاهر قانونی اموال متوفی فقط

منحصربه ارث نیست و در هر مورد که امکان تهیه و جعل سند حتی سند عادی

علیه شخص یا اشخاصی وجود داشته باشد، می تواند مصداق پیدا کند.

اما در موضوع ارث، دختر یا هر ورثه ای که حقوقش (سهم الارث وی) در معرض

تضییع قرار گرفته است باید در مرحله اول وارث بودن خود و ثبت وجود ترکه یعنی

اموال (ولو با اسناد عادی) برای مورث (متوفی) را اثبات کند، یعنی باید ثابت کند

او وارث متوفی است و متوفی هم اموالی داشته است.

در گام دوم او باید مدارک محکمه پسند یا شهودی دال بر جعلی و غیرواقعی بودن

اسناد و مدارک وارث یا وارثین جاعل را به دادگاه صالحه (که در این مورد خاص،

دادسرای محل اقامت جاعل یا جاعلان یا محل وقوع جرم است) با طرح دعوی

کیفری ارائه کند. در مورد دعاوی حقوقی نیز ابطال اسناد مالکیت وراث جاعل

را در رابطه با اموال غیرمنقول، از دادگاه محل وقوع اموال و در رابطه با اموال

غیرمنقول از دادگاه محل اقامت خوانده یا خواندگان مطالبه کند.

این وضع در مورد برخی مادران هم صدق می کند، یعنی فرزندان با این که

می دانند مادر در خانه پدری حق و حقوقی دارد و از بابت مهریه طلبکار است،

سهم او را نادیده می گیرند. این گروه از زنان برای احقاق حقشان باید چه کار کنند؟

در مورد این افراد هم وضع به همین شکل است. در واقع مادر (زن متوفی) نیز

مثل هر وارث دیگری که حقوقش (سهم الارث وی) مورد تضییع قرار گرفته است

باید وجود اموال هنگام فوت متوفی و جعلی یا غیرواقعی بودن هرگونه انتقال

به نام غیر را اثبات کند و سپس از محل ترکه یا اموال متوفی، سهم الارث و مهریه

خویش را از همه وراث با طرح دعوی حقوقی، از دادگاه ذی صلاح مطالبه کند.

اگر برخی ورثه با همکاری یکدیگر موفق به محروم کردن ورثه دیگر از ارث شدند

آیا ورثه ای که از ارث محروم مانده است بعد از تقسیم ارث از سوی آنها می تواند

این موضوع را از مراجع قانونی پیگیری کند؟ او باید به کجا مراجعه و چه دادخواستی مطرح کند؟

از لحاظ قانونی هیچ یک از وراث و حتی مورث (کسی از او به دیگران ارث می رسد)

نیز حق محروم کردن، وراث یا وارثین دیگر را ندارند که در صورت تحقق عملی آن

(که یا از طریق تأمین اسناد مجعول اعم از رسمی و عادی صورت می گیرد یا از

طریق تقسیم غلط ارث که آن هم طبق ماده ۶۰۱ قانون مدنی باطل محسوب

می شود) مدعی (شخص متضرر از ارث یا تقسیم آن) باید به دادگاه صلاحیتدار

مراجعه کرده و دادخواست ابطال به طرفیت جاعل یا جاعلان و در تقسیم غلط

ارث، به طرفیت همه وراث را به مرجع قضایی ارائه کند.

در برخی موارد دیده می شود مادر خانواده پس از فوت شوهرش یا بقیه وراث

بعد از مرگ پدر حاضر به تخلیه خانه برای تقسیم ارث نمی شوند. آیا آنها چنین

حقی دارند و اگر ندارند بقیه وراث باید به چه طریقی آنها را از ادامه این کار بازدارند؟

با استناد به ماده ۸۶۷ قانون مدنی که مالکیت ورثه نسبت به ترکه متوفی پس

از ادای حقوق و دیون وی را به رسمیت می شناسد نه تنها مادر بلکه هیچ ورثه ای

چنین حقی ندارد، اما گاه این تصرف غیرقانونی در خانواده مشاهده می شود که

در این صورت تک تک وراث یا همه با همکاری یکدیگر می توانند با ارائه دادخواست

حقوقی به دادگاه محل وقوع ملک، اجبار او به تخلیه و تقسیم ترکه یا فروش آن و

حتی اجرت المثل ایام تصرف غیرقانونی را مطالبه کنند.

گاهی اوقات نیزدر مورد ورثه ای که برای تقسیم ارث به دادگاه رفته اند، دیده شده

یک یا چند نفر از وراث در دادگاه حاضر نمی شوند و پروسه تقسیم ارث به علت

سنگ اندازی های آنها بلاتکلیف می ماند. در این وضع ورثه باید چه کار کند؟

اصولا و طبق ماده ۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی، حاضرنشدن خوانده یا خواندگان،

مانع تداوم رسیدگی نیست و دادگاه باید جلسه رسیدگی را حتی بدون حضور

خوانده یا خواندگان (وراث دیگر) ادامه دهد و با صدور حکم غیابی تکلیف وراث و

سهم الارث آنها را مشخص کند. این حقی است که برای وراث در قانون به

رسمیت شناخته شده و آنها می توانند عمل به متن قانون را از دادگاه بخواهند.

اگر در وصیت نامه شخصی تاکید شده باشد که فلان ورثه از ارث محروم است

یا ماترک میان همه فرزندان به طور مساوی تقسیم شود آیا این وصیت نامه

قابل استناد و اجراست؟

با استناد از مفهوم مخالف ماده ۸۴۳ قانون مدنی که وصیت تا ثلث ترکه را نافذ

می داند نظر به این که ارث و بهره مندشدن از آن با فوت مورث و وجود وارث

تحقق پیدا می کند یعنی ارث به محض فوت فرد ایجاد می شود و متوفی قادر

به انجام هیچ گونه عمل حقوقی نیست پس محروم ماندن برخی وراث از ارث

باطل است و محمل اجرا ندارد، مگر در مورد یک سوم ترکه که شخص وصیت

کننده می تواند آن را برای برخی ورثه وصیت و وراث دیگر را از آن محروم کند.

پس طبیعی است اگر این یک سوم برای عده ای خاص از ورثه کنار گذاشته

شده باشد کسی نمی تواند از اجرای آن جلوگیری کند و بقیه وراث باید دو

سوم باقیمانده اموال را میان خود تقسیم کنند. به این ترتیب آن لفظی که

گفته می شود فلانی ورثه خود را از ارث محروم می کند و این موضوع را

در وصیت نامه اش قید خواهد کرد، قابل استناد نیست و قابلیت اجرا ندارد.

اصلا در موضوع ارث، وصیت نامه چقدر ارزش دارد چون دیده شده حتی وصیت

نامه ای که به صورت محضری تنظیم شده قدرت اجرایی ندارد و در بیشتر

مواقع وراث زیر بار مفاد آن نمی روند؟

طبق شرع و ماده ۸۴۳ قانون مدنی، مفاد وصیت نامه اعم از رسمی و عادی

تا سقف یک سوم ترکه بدون اجازه وراث معتبر است و کسی حق نادیده گرفتن آن را ندارد.

اگر یکی از فرزندان در زمان حیات پدر یا مادر به آنها کمک مالی کرده باشد و آن

پول مثلا صرف خرید خانه، ماشین یا باغ شده باشد بعد از مرگ آنها این مبلغ

چطور محاسبه و به شخص بازگردانده می شود؟ آیا وراث می توانند از پرداخت

این مبالغ به شخص مورد نظر خودداری کنند؟

فرزند یا فرزندان می توانند بقیه طلبکاران متوفی، با استناد به اصل عدم تبراع

و ماده ۳۳۶ قانون مدنی، با فهرست کردن هرگونه مساعدت مالی به والدین

خود و با ارائه دادخواست حقوقی به طرفیت وراث دیگر در محل اقامت آنها و

بر اساس آخرین شاخص روز تادیه (به نرخ روز)، حقوق خود را مطالبه کنند.

حالا اگر شخصی فوت کند و فرزندی نداشته باشد اموالش به چه طریق میان

طبقات ارث تقسیم می شود؟

از آنجا که طبقات ارث، طبق ماده ۸۶۲ قانون مدنی، سه طبقه است در صورت

نبود هر طبقه، ارث به طبقه بعد می رسد. طبق قانون، طبقات ارث عبارتند از

طبقه اول: پدر و مادر و اولاد و فرزندان فرزندان، طبقه دوم: اجداد و برادر و

خواهر و طبقه سوم: عموها و عمه ها و خاله ها و دایی ها و فرزندان آنها.

بدیهی است در صورت نبود طبقه اول، نوبت به طبقه دوم و بعد از آن به طبقه

سوم می رسد و اگر هیچ یک از این طبقات وجود نداشته باشد طبق ماده ۸۶۶

قانون مدنی، اموال بدون وارث به نفع دولت ضبط می شود.

مالیات بر ارث یکی از موضوعاتی است که ورثه همواره از آن بیم دارد. بگویید

چرا دولت چنین مالیاتی را پیش بینی کرده و مبنای محاسبه آن چیست؟

اصولا مالیات بر درآمد و اموال و حقوق مالی اشخاص تعلق می گیرد و از آنجا

که سهم الارث نیز یک نوع مال یا حقوق مالی وراث محسوب می شود طبق

قانون مالیات های مستقیم، بر اساس تعرفه های مشخص که تا میزان خاصی

نیز معاف از مالیات است مشمول مالیات می شود. میزان این مالیات طبق مواد

۱۹ و ۲۰ این قانون از ۹ تا ۷۰ درصد محاسبه می شود که میزان آن در طبقات

سه گانه ارث، متغیر و متفاوت است.

البته میزان این مالیات چون برمبنای ارزش منطقه ای محاسبه می شود و

معافیت های مالیاتی نیز در آن اعمال می شود، مبلغ آن قابل توجه نیست.

در حالی که این مالیات فقط

برای اموال دارای سند که سابقه ثبتی دارند، اعمال می شود به طوری که

اسناد غیررسمی و اموال منقول و هر گونه مالی که سابقه ثبتی نداشته

و نقل و انتقال رسمی نیز درباره آن

صورت نمی گیرد، مشمول مالیات نمی شود.

مشاوره تلفنی و معرفی وکیل متخصص ارث در کرج اینجا کلیک کنید

زن چه اموالی را به ارث می‌برد

 زن به عنوان همسر متوفی مستحق یک چهارم یا یک هشتم از اموال مرد است.

حال این که چه مالی را می‌تواند به ارث ببرد بسیار مهم است، زیرا که در مقدار

سهم زن موثر است. زوجه در صورت فرزند دار بودن زوج، یک هشتم از عین اموال

منقول (مثل ماشین، موتور و غیره) و یک هشتم از قیمت اموال غیرمنقول (مثل

خانه، باغ، مغازه و غیره) اعم از عرصه (زمین) و اعیان (ساختمان) ارث می‌برد. 

در صورتی که زوج هیچ فرزندی نداشته باشد سهم زن یک چهارم از تمامی اموال

است. پس لازم است بعد از مرگ شوهر، علاوه بر اموال منقول که تقسیم می‌شود،

اموال غیر منقول قیمت گذاری شده و یک چهارم یا یک هشتم از این قیمت به زن

داده شود. در مواقعی امکان دارد که ورثه دیگر متوفی از قیمت گذاری مال غیر منقول امتناع بکنند.

  ماده ۹۴۸ قانون مدنی این امکان را به زن داده است که حق خود را از عین اموال

استیفا کند، پس وی می‌تواند در مرحله اول، ورثه را از طریق دادگاه اجبار به قیمت

گذاری و دریافت سهم خود کرده، در غیر این صورت و ادامه امتناع ورثه، براساس

رویه قضایی موجود، زن می‌تواند سهم مشاع خود را از عین یعنی خود زمین و خانه تملک کند.

 ازدواج موقت بدون هیچ ارثی 

همان طور که بیان شد، شرط اصلی برای ارث بردن زن از همسرش وجود زوجیت

دائمی بین آن‌ها است.

  از مفهوم ماده ۹۴۰ قانون مدنی که قید زوجیت دائمی را ذکر کرده می‌توان چنین

فهمید که در نکاح منقطع (متعه یا صیغه) هیچ ارثی برای زن راه ندارد.

 حتی زن مثل مورد نفقه که می‌توانست آن را در عقد شرط کند، دیگر نمی‌تواند

شرط توارث را در نکاح منقطع (موقت) بگنجاند و اگر چنین شود شرط باطل است.

 ارث بردن زن حتی در طلاق:

اگر شوهر، زن خود را به صورت رجعی مطلقه کرده و در زمان عده فوت کند،

زن از اموال شوهر ارث می‌برد. 

ولی اگر فوت شوهر بعد از انقضای مدت عده بوده یا طلاق بائن باشد (طلاقی

که قبل از نزدیکی بوده یا طلاق زن یائسه، طلاق خلع و مبارات) دیگر زن از مرد

در صورت فوت، هیچ ارثی نمی‌برد. ماده ۹۴۳ قانون مدنی این امر را ابراز داشته است. 

البته در   همین قانون آمده که اگر شوهر در حالی که به مرضی مبتلا است زن

را طلاق دهد و در ظرف یک سال از تاریخ طلاق به علت همان مریضی بمیرد،

زن از او ارث می‌برد حتی اگر طلاق به صورت بائن باشد، به شرط آن که زن در

طول این یک سال ازدواج نکرده باشد